Een aantal keer per jaar organiseert expertise netwerk ‘Autisme Jonge Kind’ een activiteit waarbij het Papageno Huis als inspiratiecentrum een belangrijke rol speelt. Eerder werden leuke activiteiten met jonge kinderen georganiseerd zoals ‘Heel Papageno Bakt’ en ‘Muziek op schoot’. Op donderdag 19 maart geeft Ariane Flesseman een informatieve lezing over haar boek Speel, leer en communiceer die interessant is voor ouders en begeleiders van jonge kinderen met ASS. Aanmelden kan via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

In de blog van deze week vertelt Ariane over haar werk als orthopedagoog.

Spelenderwijs leren

Spel is dé manier om de ontwikkeling van een kind met autisme te stimuleren. Onder samen spelen versta ik de interactie tussen ouder en kind of begeleider en kind, waarbij het kind zelf kiest om mee te doen. Je hebt geen instructies, eisen of taakjes nodig om hem of haar iets te leren. Door de interesses van een kind te volgen en vanuit daar leermomenten op te zetten bereik je het meest. Maar hoe ziet dit er dan uit zo’n spel waarvan een kind zoveel kan leren?

In deze blog beschrijf ik een spelsituatie met Nathan, een jongen met autisme. Nathan is geen bestaand kind, maar ontstaan uit vele kinderen met autisme die ik de afgelopen jaren heb ontmoet. Hij is één van de drie voorbeeld kinderen uit het boek Speel, leer en communiceer.

Nathan
Nathan en mama spelen in de woonkamer op een speelmat. Hij vindt het leuk om zich op de mat te laten vallen of heen en weer te rollen. Na een heel druk spel, waarbij mama Nathan hielp om met mat en al neer te ploffen op de grond, ligt hij even uit te rusten op zijn rug. Mama zingt het liedje ‘Berend Botje’ en bij het laatste couplet pakt zij zijn voetjes en tikt deze tegen elkaar: ‘Driemaal in de rondte, van je hop sa sa’. Nathan lijkt dit leuk te vinden en mama zingt het nogmaals. Bij ‘hop sa sa’ tikt zij de voeten van Nathan tegen elkaar. Om te controleren of hij het nog een keer wil doen, wacht mama even. Het jongetje kijkt haar vervolgens verwachtingsvol aan en duwt zijn voeten in haar handen. Wat een prachtige communicatie! Zowel met oogcontact als met zijn voeten vraagt hij om nog een keer. Mama zingt meteen ‘hop sa hop sa hop sa sa’, en tikt zijn voeten tegen elkaar. Dit is een leuk spel! Mama wacht weer en Nathan geeft haar heel gericht zijn voeten. Dit doen zij zeker nog vijf keer. Opeens hoort mama dat hij heel zacht de klank ‘sa’ zegt. Dus én oogcontact, én zijn voeten aangeven en ook nog zo’n mooie klank. Mama zingt meteen heel enthousiast ‘hop sa sa’, tikt zijn voeten tegen elkaar en gooit ook nog zijn benen in de lucht. Bij Nathan geldt, hoe woester het spel, hoe beter. Dus deze reactie van mama maakt het spel nog mooier. Ze bevestigt zijn klank ‘sa’, waarna hij deze vaker gaat inzetten.

Workshop
Om zo’n leerzaam spelmoment op te zetten, is de eerste stap het ontdekken waar de motivatie van een kind ligt en zo contact te maken. Hoe je dit doet vertel ik tijdens de workshop ‘Speel en leer met kinderen met autisme’ op donderdagavond 19 maart in het Papageno Huis in Laren. Ben jij er ook bij? Klik  voor uitgebreide info op de flyer bij deze blog.

Flyer_speel_en_leer_workshop.pdf

 Informatie over Ariane en haar boek vind je op: www.speelleerencommuniceer.nl